Hayatımda böyle bir sey yasamamıstım ya tvde de görmemiştim hiç bizzat yasadım. evet anlatıyorum hemen bugunku kar ve yol perişanlığımı.3 bucuk saat süren macera. bu kadar olur ya. nasıl bir rezillikti anlatamam hala evine gidemeyen arkadaslarım var. biraz uzun ama eglenceli. bugun yasadıklarım:
birincisi = her sey okula gec kalıp, evden aceleyle cıkıp semsiyeyi ağırlık yapmasın diye bırakmamla basladı. manyak ne demeye atarsın o kadar yagmur yokken tasıdında bu fırtınada bırakılır mı hiç? okula gidip derse girceğim bölüme geldiğime baştan aşağı bembeyazdım.
ne kızdım ne saydırdım ama kendime. matraklık olsun hem de hocayı yumuşatıyım diye o ahlde derse girdim ve beni görenler once bir sasırsı sonra bastı kahkahayı.girdim tabi derse sorunsuz :) neyse bunu da böylece atlattık işi makaraya vurduk
ikincisi= ben nasıl bir bot almısım bugun anaaldım ikinci papara yeme sebebim. ayaklarım su içine kaldı. kurumaz mı bir bot ya hiç. ne vaadlerle sattılar onu bana hemen yanları açıldı kinetix mi bir daha tövbe. ayaklarım buz gibi donuyorum donuyorum.
üçüncüsü= 1 saat otobus bekledim o tipinin altında. gelen 5 otobuse de binemedim doldu almadı kimi duraga bile yanaşmadı. orda bir kız arkadas buldum kendime neyse onunla beraber aynı otobuse bındık neyseki (körüklü dediğimiz kırmızı otobuse ki ankarada pek meshurdur kendisi ) kapasitesinin 3- 4 katı yolcu ile hemde tıkış tıkış.
dördüncüsü= ankaradakiler yine bilir zırhlı birlik vardır bayaga trafik olan işlek bir yer. orda tıkandık tam bir kilit. gıdım gitmiyo.toki yeni evler yaptı askeriye için o yokusu cıktık cıktık yoksa kaldık yolda hiç bir yardım yok gerekli kurumları arıyoruz basınızın caresine bakın diyorlar. bu arada ben arkadasım ismi Merve , muhabbeti ilerletiyorum.
beşincisi= en ön kapıda bir abla var onu şoför bayaga muavin gibi kullandı ne güldük ya. otobusden inip öndeki araca yol vermesini söyledi. ayna buharlandı onu sildi. şoförün maaşının bı kısmını haketti valla. ne kadın ya. yazarken bile gülüyorum.
altıncısı= şöfor dedi yokuşu cıktık mı tamamdır yoksa kalırız diye. ( bu arada soförümüz cok sevımlı cana yakın hoş sohbet zaten herkes herkesle kaynaşmış durumda) duaya kaldı işimiz önumuze cıkan butun arabalara yol ver diyoruz malum rampa yolda kaygan. arkadakıler dua ediyor bi haberler yol durumundan , ortadakiler kendi aralarında muhabbette , öndeki bizler ise söforle kaynaşmıs yol takıbındeyiz. öyleki önumuze bir araba cıktımı yolcular cekıl diye el kol hareketi yapıyo. ikaz ediyo uyarı şoförden önce.
ve işte kacınılmaz an.
yedincisi= önümüze murat 131 gecti ve devam edemeyip durdu tabi sonrad a biz. cekıl cekıl diye bagıranlar mı dersiniz. küfür edenler mi. hadi beyler az kaldı deyince yuksek sesle dua edenler gaz verenler sinirden ben ve merve gibi gülenler mi.
sekizincisi= şöfor dedi tamam bu kadar bu araba gitmez. geri geri hiç gitmez zaten istesede gidemez. tokı evlerinin ordayız. ee napcaz hadi beyler inip otobüsü iteceksiniz ya da yütüyeceksiniz. neyyyy.
evet otobusu iteceksiniz. benim o muavin ablam bile indi itti. gel abla dedim ya bugun senin günün napıyosun. azcık ittiler baktılarkı olmuyo kalan diğer yolcuları da indirdiler yaslılar kaldı sadece. indik napalım. kıyamet gibi sanki. herkes kendi derdinde. kayan arabalar yolda kalanlar kaza yapanlar göz gözu görmüyo ama . neyse bizim erkek yolcular itiyolar arabayı o bizi değil biz onu götürüyoruz. allahım tam bir komedi. size yazmak için fotosunu bile çektim valla.
işte fotosu:
dokuzuncusu: neyse otobus ilerletildi. yolcular tekrar bindi yolcu olmayanlar da tabi.
onuncusu: en güzel kısım burası. yanımıza iki tane cici kız geldi Ayşe ve ismini unuttuğum (üzülerek) sınıf öğretmenliği okuyan arkadası. nasıl bir muhabbet ettik anlatamam. kahkahalarımız havada ucusuyo. ayse itmek için inerken cantasını bir teyzeye vermiş. o kadar samımı olduk ki ayse bagırdı cantasını almak için. arkaya amcalar iletti aynen şöyle " aysenin yesil cantası varmış gönderin onu öne" teyze vermıyo. görmem lazım kızı diyo. ne güldük ya. herkes seferber oldu muhabbet gırla . aysenın cantası elbirliği ile geldi. meshur oldu Ayse.
onbirincisi= nasıl tatlı kızlardı anlatamam. Ayse tıp okuma hayalınde daha liseli ama ınanılmaz zıpır seker tatlı konuskan cana yakın.abisi odtüde derece ile girmiş. Hacettepe sınıf ögretmenliğinden okuyan meslektas adayım ayrı bir cana yakın samımı seker. güzel yüzlü sevimli. Merve Adana'dan gelmiş. şaşkın nereye düştüm ben diyo daha bir ay olmuş memurluga başlayalı.evlerimiz cok yakın görüşcez. bu arada Merve halimizin videosunu cekmiş. onu facebook a eklıyecek. birbirimize isimlerimizi verip facebookdan bulcaz devam ettircez arkadaslıgımızı insallah.
onikincisi= otobusden inmek istemedim resmen. bir durak sonra indirildim. kızlar hadi bırakın muhabbeti dediler de indirdiler beni :) yoksa kaptırdım gidiyodum valla.
ya böyle işte nasıl basladı nasıl bitti. ne zaman nerden ne olacagı hiç belli değil. şimdi ben o rezilliğime kızıyım mı yoksa bitişine üzülüyüm mü. bu kadar kötü can sıkıcı bir olay hafızamda cok iyi kalacak gibi. hiç unutmucam o anı ve tanıstıgım fıstıkları.
bu arada: hacettepe sınıf ögretmenliği 4. sınıfta okuyan staj yapmak için bir köye gidecek olan birini bulursanız bu olayı yasamıs bana haber verin ya da bloguma yonlendirin nolurrrrr.
Ayseyi bulamadım facebooktan. Okuluna gidip arayıp bulurum insallah meslektas adayımı da.
ne gündü ama.
FACEBOOK II
TWİTTER II
İNSTAGRAM II
PİNTEREST II
GOOGLE+
